Bebeklerin ve çocukların uyku problemi yaşanmasının onlarca farklı sebebi vardır elbette. Fakat duyu bütünleme problemleri bu uyku sorunlarına sebep olan en önemli etkenlerden biridir.
Çocuklarda problemli gibi görünen bir çok davranış aslında duyusal uyaranla baş edemedikleri ya da daha fazlasına ihtiyaç duydukları için zorlandıkları duyu bütünleme süreçlerinin birer ‘sonucu’ olabilir.
Uyku problemi yaşayan bebek ve çocuklarda da en çok gördüğümüz konu bu ‘Modulasyon’ problemleri ile praksis eksiklikleridir.
Birden farklı duyuda ve farklı şekilde yaşadıkları modulasyon (uyaranın dozunu ayarlama) ve praksis (planlama, organize olma, otomatiklestirme) sorunlari nedeniyle ortaya çıkabilir.
Örneğin;
📍 Gün içinde aldığı görsel, işitsel, dokunsal, vestibuler vs tüm uyaranlar onun sinir sistemini aşırı yormuş olabiliyor ve bununla başedebilecek becerileri geliştirmekte yetersiz kalabiliyor
📍Kıyafetinin veya yorganının dokunuşundan veya dokusundan rahatsız olabiliyor
📍Bebeklikten sonraki yaş grubundaki çocuklar, uykuya geçmek için hazırlandığı sırada, uyku öncesi rutinini uygulamakta pratik sağlayamamış ve süreci yönetmekte zorlanabilir olabiliyor ve dikkati dağıldığı, konstantre olamadığı veya plan-program yapmakta zorlandığı için bu süreç onu iyice yorabiliyor-gerebiliyor
📍Duyusal ya da duygusal uyaranlarla başe edebilmesi için çok kritik olan; kendi kendisini rahatlatma, sakinleştirme ve baş etme becerileri olarak türkçeleştirebileceğimiz ‘Regulasyon’ becerisini kazanamamış olabiliyor.
📍Uykuya geçmek üzereyken çevresinden ya da vücudundan gelen duyusal uyaranlar onu uyarabiliyor ve bu geçişi zorlaştırabiliyor
📍Benzer şekilde uykuya daldıktan sonra yine çevresel ya da vücuttan gelen uyaranlar nedeniyle kolaylıkla uyanabiliyor.
Bu sebeplerden dolayı uyku problemleri yaşayan bebek ve çocukların duyu bütünleme süreçlerinin tanımlanması, bu sorunlara müdahale edebilmek ve kaliteli uykuya ulaşabilmelerini sağlamak açısından oldukça elzemdir.